«Να επιστρέψουμε κάτι στην κοινωνία...»

Της Λινας Γιανναρου

Η κυρία στην εφορία που προχθές έκλεισε επιδεικτικά το τζάμι για να τηλεφωνήσει στη φιλενάδα της ας μας προσέξει. Οπως και ο κύριος στο τηλεφωνικό κέντρο του υπουργείου που χθες βαρέθηκε να μείνει στο πόστο του ένα λεπτό αργότερα από τη βάρδια του. Οσοι ρίχνουν πασιέντζες στον υπολογιστή τους, αντί να βουτήξουν στο χαρτομάνι, όσοι είπαν «δεν είναι δουλειά μου» πάνω από μία φορά σε μια μέρα, ας διακόψουν για μια στιγμή κι ας μας προσέξουν. Και η κυρία, παρακαλούμε, στην τράπεζα που δεν σήκωσε ούτε το κεφάλι της όταν ο ηλικιωμένος πελάτης εγκλωβίστηκε στο κουβούκλιο της εισόδου. Κάποιοι παλιοί συνάδελφοί τους έχουν κάτι να τους πουν.

«Οχι ένα ούτε δύο, υπήρξα 36 ολόκληρα χρόνια δημόσιος υπάλληλος», λέει ο κ. Νίκος Καρακώστας στην «Κ». «Με ένα τρόπο, όλη μου τη ζωή με «συντηρούσε» ο κόσμος. Τώρα έχω βγει στη σύνταξη, την καλή σύνταξη, που επίσης θα συνεχίσει να μου πληρώνει ο ελληνικός λαός. Δούλεψα σκληρά όλη μου τη ζωή, αλλά νιώθω ότι δεν έχω ακόμα ξεπληρώσει το καλό που μου έγινε. Είμαι, λοιπόν, στη διάθεσή σας – αυτή τη φορά εθελοντικά».

Ευγνωμοσύνη στον πολίτη

Αν και μια τέτοια «εξομολόγηση» είναι σπάνια, ο κ. Καρακώστας δεν είναι προφανώς ο μοναδικός δημόσιος υπάλληλος που συναισθάνεται το βάρος της αποστολής του και νιώθει ευγνωμοσύνη απέναντι στον απλό πολίτη. Μαζί, όμως, με λίγους ακόμα φίλους και συναδέλφους «από την Υπηρεσία» (εργαζόταν στα Δικαστήρια) είναι οι μόνοι που, παρ’ ότι πια στη σύνταξη, επέστρεψαν στο πόστο τους. Η εθελοντική κίνησή τους δεν αποσκοπεί φυσικά στην κάλυψη πραγματικών θέσεων του δημόσιου τομέα και στην παραγωγή νέων ανέργων: «Μακριά από εμάς αυτό», λέει, «θέλουμε μόνο να ανακουφίσουμε τους πολίτες, αλλά και την υπηρεσία στον φόρτο εργασίας».

Πρώτος τους σταθμός, η Υπηρεσία Προνοιακών Επιδομάτων του Δήμου Θεσσαλονίκης, όπου καθημερινά οι πολίτες σχηματίζουν ουρές. «Ανθρωποι που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στέκονται για ώρες σε ουρές, ενώ εργαζόμενοι χάνουν πολύτιμο χρόνο περιμένοντας μια υπογραφή», εξηγεί ο κ. Καρακώστας. Σε συνεννόηση με την προϊσταμένη, λοιπόν, η ομάδα των εθελοντών συνταξιούχων βοηθάει τους πολίτες αναλαμβάνοντας την πρωτοκόλληση εγγράφων, λύνοντάς τους απλές απορίες, ανεβοκατεβαίνοντας γι’ αυτούς ορόφους και πηγαινοφέρνοντας χαρτιά.

Και να σκεφτεί κανείς ότι πριν από λίγους μήνες, ο κ. Καρακώστας περνούσε την ώρα του τσαπίζοντας ένα χωραφάκι. Στη σύνταξη βγήκε πέρυσι τον Μάιο, στα 57 του. Οι τρεις πρώτοι μήνες, οι καλοκαιρινοί, κύλησαν περίφημα. Επισκέφθηκε την πόλη της καταγωγής του, το Αγρίνιο, και αγόρασε ντομάτες πρώιμες. «Πήγα στη Χαλκιδική σ’ ένα κτηματάκι, τις φύτεψα και άρχισα να καλλιεργώ, να τρώμε εγώ και οι γείτονες». Οι ντομάτες ήταν νόστιμες και η ζήτηση μεγάλη. «Οταν μια κυρία μού ζήτησε ξανά, της έδωσα ντοματιές να βάλει κι εκείνη να έχει. “Α, δεν θέλω τέτοια”, μου είπε. Τότε, σκέφτηκα ότι ακόμα και στη σύνταξη απ’ αυτήν τη νοοτροπία δεν γλιτώνεις».

Πώς προέκυψε η ιδέα

Η ιδέα προέκυψε συζητώντας με φίλους. «Σαν γενιά, στα παιδιά μας έχουμε αφήσει κακή κληρονομιά. Ενιωθα ότι έπρεπε να επιστρέψουμε κάτι στην κοινωνία». Οχι, δεν τους «χτύπησε» το μικρόβιο της ανίας. «Μην ανησυχείτε, και στο καφενείο ξέρω να πάω και πρέφα να παίξω. Πόση πρέφα να παίξεις όμως;».

Ο στόχος είναι να αναπτυχθεί ένα δυναμικό κίνημα εθελοντών από συνταξιούχους υπαλλήλους του Δημοσίου. Ηδη, στα 15 άτομα του πυρήνα, προστίθενται συνεχώς νέα. «Μας παίρνουν τηλέφωνο άνθρωποι απ’ όλη την Ελλάδα.

Οργανωτικά το κίνημα ακόμα πάσχει, χρειάζεται να βρεθεί χώρος, να αναλάβει κάποιος με γνώσεις υπολογιστή να συντονίσει τους συνταξιούχους ούτως ώστε να διοχετεύονται εκεί όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη. Σημαντικό είναι επίσης να υπάρξει μια σφραγίδα, ένα αναγνωριστικό «εθελοντή», μην τυχόν κάποιοι τους «τσιμπήσουν» για μαύρη εργασία «και έχουμε άλλα», όπως λέει ο κ. Καρακώστας.

«Είμαστε σε μια δύσκολη συγκυρία, είναι όμορφο να βοηθάμε ο ένας τον άλλο», καταλήγει. «Σε πολλές χώρες, το εθελοντικό κίνημα είναι πολύ δυνατό, γιατί όχι και στην Ελλάδα;» Θα ακούσουμε, άραγε, την προτροπή ή θα συνεχίσουμε με κλειστά μάτια και αυτιά, στραμμένοι, όπως πάντα, στον «ήλιο» της σύνταξής μας;

ΕΚΠΟΜΠΗ "ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ"

http://www.youtube.com/watch?v=ms-1RlbeHCw

Συνταξιούχοι εθελοντές στην Υπηρεσία Εξυπηρέτησης του Πολίτη

Οι εκπρόσωποι ομάδας πολιτών συνταξιούχων υπαλλήλων του Δημοσίου – εθελοντών Νίκος Καρακώστας και Γιώργος Μποχωρίδης επισκέφθηκαν σήμερα στο γραφείο του τον Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Π. Ψωμιάδη και του γνωστοποίησαν την πρωτοβουλία εθελοντικής προσφοράς υπηρεσιών για την εξυπηρέτηση του πολίτη.

Συγκεκριμένα, η πρωτοβουλία τους έχει να κάνει με υπηρεσίες αιχμής, όπου παρατηρούνται ουρές με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται οι πολίτες και να χάνονται εργατοώρες. Η κίνησή τους αυτή έχει θετικό αντίκτυπο και σε άλλους συνταξιούχους οι οποίοι δηλώνουν την πρόθεσή τους να συμμετέχουν.
Από την πλευρά του, ο κ. Ψωμιάδης τους συνεχάρη και τους εξέφρασε τη στήριξή του στην προσπάθεια αυτή, η οποία αναμένεται να οδηγήσει σύντομα σε συνεργασίες και με υπηρεσίες της Περιφέρειας.

Θεσσαλονίκη:Οι συνταξιούχοι προσφέρουν εθελοντική εργασία

Δύο υπάλληλοι των δικαστηρίων της Θεσσαλονίκης, μετά την συνταξιοδότησή τους αποφάσισαν να επιστρέψουν στα γραφεία τους και να προσφέρουν εθελοντική εργασία, εξυπηρετώντας τους πολίτες που ταλαιπωρούνται σχηματίζοντας ουρές.

Έτσι μετά από 35 χρόνια υπηρεσίας, οι δύο συνάδελφοι και φίλοι προσφέρονται να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο και να υπηρετήσουν στα νευραλγικά σημεία της υπηρεσίας, τα οποία κατακλύζονται από πολίτες.

«Και οι δύο διαθέτουμε μεγάλη εμπειρία. Εφόσον λοιπόν οι πολίτες μας πλήρωναν τόσα χρόνια και θα μας πληρώνουν για όσο ακόμη θα παίρνουμε τη σύνταξή μας, θελήσαμε να επιστρέψουμε ένα μέρος από αυτά που μας έχει δώσει η κοινωνία. Σκεφτήκαμε λοιπόν, μετά από συνεννόηση με κάθε υπηρεσία, να βοηθούμε εκεί όπου συνήθως παρατηρούνται ουρές» αναφέρει ο ένας από τους δύο εθελοντές συνταξιούχους, ο κ. Καρακώστας.

Όπως αναφέρει δεν η μοναδική περίπτωση εθελοντικής εργασίας στην Θεσσαλονίκη, καθώς πολλοί άλλοι συνταξιούχοι προσέρχονται τους τελευταίους μήνες σε υπηρεσίες όπως η πρόνοια, η πολεοδομία ή τα δικαστήρια και βοηθούν με κάθε τρόπο προκειμένου η εξυπηρέτηση του κόσμου να γίνεται γρηγορότερα.

«Μεταφέρουμε φακέλους, πρωτοκολλούμε αιτήσεις, βάζουμε ημερομηνίες σε έγγραφα, κάνουμε ό,τι μας αναθέσουν κυρίως τις ώρες που μαζεύονται πολλοί που θέλουν να εξυπηρετηθούν» σημειώνει και προσθέτει χαριτολογώντας: «έχουμε ωστόσο χρόνο και για τα καφενεία, και για τη βόλτα μας και για το ψάρεμα».

Ο κ. Καρακώστας επισημαίνει ότι όταν έγινε γνωστή η πρωτοβουλία αυτή πολλοί συνταξιούχοι θέλησαν να την υιοθετήσουν. Διευκρινίζει ωστόσο ότι δεν έχουν ακόμη οργανωθεί σε μια ομάδα προκειμένου «να μη χαθεί η φρεσκάδα και ο πραγματικός εθελοντισμός». «Ο καθένας μπορεί να πάει να βοηθήσει, από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Κρήτη, χωρίς να το μάθει κανείς, για να γίνει στην ουσία η δουλειά» λέει και φέρνει ως παράδειγμα την Αγγλία και τη Γερμανία, όπου το 8% του ΑΕΠ προέρχεται από την εθελοντική εργασία.

Ενώ ο συνταξιούχος κ. Καρακώστας αναφέρει ότι χρειάζεται μια μορφή οργάνωσης των εθελοντών ώστε να γνωρίζουν πού υπάρχουν μεγαλύτερες ανάγκες για την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη και τόνισε ότι η εθελοντική εργασία, δεν έχει στόχο να αντικαταστήσει το έργο των υπαλλήλων.

Για το σκοπό αυτό οι δύο συνταξιούχοι συναντήθηκαν με τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη, τον Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας - Θράκης, Θύμιο Σώκο και σήμερα με τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, Παναγιώτη Ψωμιάδη.

Εθελοντές συνταξιούχοι επιστρέφουν στο δημόσιο

Βγήκαν στη σύνταξη από το Δηµόσιο αλλά είναι ακόµη νέοι. Το καφενείο στη γειτονιά έµοιαζε µε «φυλακή» που τους έπνιγε κάθε µέρα. Προσπάθησαν να βρουν διέξοδο και να «γεµίσουν» τις ώρες τους, που τους φαινόταν ότι κυλούσαν χωρίς νόηµα, µε την καλλιέργεια οπωροκηπευτικών, µε ταξίδια και αποδράσεις στην ύπαιθρο, όµως και πάλι, όπως υποστηρίζουν, η απραξία τούς έπνιγε. 

Πριν από µερικές εβδοµάδες πήραν τη µεγάλη απόφαση: επέστρεψαν και πάλι στο… Δηµόσιο, αυτή τη φορά όµως χωρίς να χτυπούν καθηµερινά κάρτα και να πληρώνονται κάθε τέλος του µήνα, αλλά ως εθελοντές. Ο Νίκος Καρακώστας και ο Γιώργος Μποχωρίδης, δύο συνταξιούχοι δικαστικοί υπάλληλοι, µπορεί στα 57 καιστα 62 τους χρόνια, αντίστοιχα,να βγήκαν στη σύνταξη, αλλάη ζωή του συνταξιούχου δεν τους άρεσε. Κάποια στιγµή µάλιστα αισθάνθηκαν ότι δεν είχαν πια να προσφέρουν. Ετσι, τώρα, κάθε µέρα µοιράζουν αιτήσεις και ενηµερωτικά φυλλάδια, αρχειοθετούν έγγραφα, ενηµερώνουν καιεξυπηρετούν τους εκατοντάδες πολίτες που ταλαιπωρούνται από τα χαράµατα στηµένοι στις ουρές. 

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ συνταξιούχοι δηµόσιοι υπάλληλοι στη Θεσσαλονίκη που αποφάσισαν να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους, όχι σε κάποια φιλανθρωπική -φυσιολατρική, ή φιλοζωικήοργάνωση, αλλά σε υπηρεσία του δηµόσιου τοµέα, αξιοποιώντας την πολύτιµη εµπειρία τους, αλλά και τη θέληση για δουλειά. 

Κάθε µέρα, µε το αστικό λεωφορείο της γραµµής, διασχίζουν την πόλη από τη µία άκρη στην άλλη και πηγαίνουν στη Διεύθυνση Κοινωνικής Πρόνοιας, η οποία στεγάζεται στην οδό Μοναστηρίου 107, στην περιοχή του νέου σιδηροδροµικού σταθµού. Το τµήµα προνοιακώνεπιδοµάτων, στο δεύτερο όροφο του κτιρίου, αποτελεί για τον 58χρονο Νίκο Καρακώστα και για τον µεγαλύτερο σε ηλικία συνάδελφό του Γιώργο Μποχωρίδη το αγαπηµένο στέκι και, όπως λένε, δεν το αλλάζουν µε το καλύτερο καφενείο της πόλης. «Επί 36 ολόκληρα χρόνια, που εργάστηκα στα δικαστήρια, το κράτος µε πλήρωνε, ενώ η σύνταξή µου είναι αρκετά ικανοποιητική. Βιάστηκα να συνταξιοδοτηθώ, πιστεύοντας ότι τα πράγµατα θα ήταν καλύτερα, αλλά διαψεύστηκα. Είµαι πολύ νέοςκαι θέλω να προσφέρω. Η Ελλάδα είναι γεµάτη από καφενεία συνταξιούχων αστυνοµικών, στρατιωτικών, δικαστικών υπαλλήλων καιγενικά δηµοσίων υπαλλήλων πουπαίρνουν σύνταξη στα 55 και ξαφνικά, όπως το βλέπω εγώ τουλάχιστον, γερνάνε. Αδιαφορούν για τιςουρές στις δηµόσιες υπηρεσίες, για την κρίση που περνά η χώρα. Αρκούνται και είναι ικανοποιηµένοι από την ασφάλεια που παρέχει η σύνταξη», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Καρακώστας. 

«Συµπληρώνουµε αιτήσεις, µοιράζουµε ενηµερωτικά έντυπα, αρχειοθετούµε και πρωτοκολλούµε έγγραφα. Γενικά κάνουµε ό,τι µας ζητούν, που προβλέπεται όµως και από τον νόµο, αφού δενέχουµε δικαίωµα υπογραφής. Αλλά αυτό που ξαναδίνει νόηµα στη ζωή µου είναι ότι εξυπηρετώ όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουνπραγµατική ανάγκη. Δεν άντεχα άλλο την καθιστική ζωή και την αίσθηση ότι δεν έκανα τίποτα. Είναι συναρπαστικό ότι είµαι ακόµα χρήσιµος», επισηµαίνει ο 62χρονος Γιώργος Μποχωρίδης.

Αποφασισµένοι να ξεσηκώσουν από «τα καφενεία και τα ουζερί» και άλλους συνταξιούχους προκειµένου να προσφέρουν εθελοντική εργασία σε υπηρεσίες όπως οι προνοιακές οι οποίες έχουν ανάγκη από επιπλέον έµπειρα χέρια δηλώνουν οι δύο εθελοντές από τη Θεσσαλονίκη. 

Προς το παρόν η προσπάθειά τους δεν έχει αποδώσει, ωστόσο βρίσκονται – όπως λένε – σε επικοινωνία µε το υπουργείο ∆ικαιοσύνης και µε δήµους, µε στόχο και προσδοκία να δηµιουργήσουν µια «κίνηση εθελοντών συνταξιούχων δηµοσίων υπαλλήλων». Μάλιστα δηλώνουν αισιόδοξοι ότι πολλοί πρώην συνάδελφοί τους θα τους µιµηθούν, αρκεί να υπάρξει και ενηµερωτική καµπάνια από την Πολιτεία. «∆εν είναι κοινωνικά άδικο να εισπράττει κάποιος εξηντάρης και να κρύβεται ξαπλωµένος στον καναπέ, την ώρα που τόσοι άνθρωποι ταλαιπωρούνται στις ουρές και δεν υπάρχει δυνατότητα να εξυπηρετηθούν διαφορετικά;», αναρωτιέται ο κ. Καρακώστας.

ΤΑ ΝΕΑ